Het ene moment denk je dat het voorjaar er al is, het andere mo-
ment krijg je het ijs bijna niet van de voorruit van je auto afgekrabd.
We zijn overgeleverd aan de grillen van de natuur. We kunnen er
niets aan veranderen, we moeten het ondergaan.
Wat we wel kunnen doen, is bepalen hoe we ermee omgaan. Je kunt
mopperen of klagen, maar dat helpt niet. Je kunt het accepteren,
maar daar wordt je niet echt vrolijk van. Je kunt ervan proberen
te genieten. Ja, zelfs van de regen. Ik zeg dat heel stellig, maar
misschien is dat wel om mezelf daarin toe te spreken. Want ik ben
daar niet zo goed in. Ik ben van de zon, lekker warm, geen wind en
droog. Zo gedij ik het beste. Maar ja, zoals al eerder gezegd: we
hebben er niets over te zeggen. Volgens mij zeggen ze in Zwe-
den (of Noorwegen of Finland of zo) dat slecht weer niet bestaat,
alleen slechte kleding. Met andere woorden: je moet voorbereid zijn
op wat komt en je erop kleden.
Als ik bij mensen thuis op huisbezoek kom, dan weet ik soms wat ik
kan verwachten, maar soms ook niet, zeker niet als ik ergens voor
het eerst kom. En zeker ook als je komt als er iemand is overleden.
Het is de kunst om de stemming die er is aan te kunnen voelen en
daarop te reageren. Verdriet kan zich op verschillende manieren
manifesteren. En het vraagt inlevingsvermogen, tact en wijsheid
om daar goed mee om te kunnen gaan. Sommigen hebben dat van
nature, maar sommigen kost dat wat meer moeite. Het is net als
met het weer: het is zoals het is en je kunt het niet veranderen. Je
kunt je er wel op ‘kleden’. Dat wil zeggen dat je alert bent op wat
je tegen kan komen en adequaat te reageren. Maar ik hoef dat hier
niet uit te leggen denk ik.
Het kan vriezen, het kan dooien. Niet alleen het weer is verander-
lijk, maar ook de situaties waarin we terecht kunnen komen.
01-02-2023